Ze trotseerden vorig jaar flinke overstromingen in Maleisië en maken nu plannen voor een rondreis door Japan, Vietnam en Cambodja. Nee, Wilbert en Marloes behoren niet tot het stereotype beeld van reizigers die na gezinsuitbreiding hun verre reizen verruilen voor een vakantiepark. Met hun kinderen Sam (3) en Dax (4 maanden) reizen ze nog altijd naar alle uithoeken van de wereld.

Hij is gymleraar, zij projectmanager bij een reclamebureau en samen hebben ze al jarenlang het reisvirus goed te pakken. Van low budget reizen binnen Europa tot verre avonturen in Thailand, Costa Rica en Peru; al tijdens de vakantie komt de volgende reis weer ter sprake. En die drang naar avontuur bleef onverminderd sterk na de komst van hun kinderen.

OOIT GEVREESD DAT GEZINSUITBREIDING HET EINDE VAN HET REIZEN WAS?

Marloes: Nee, we richten ons nu eigenlijk alleen maar meer op avontuurlijke reizen. We vinden het leuk om actieve dingen te doen met de kinderen en proberen ze in alles mee te nemen. We proberen tijdens de reizen, net zoals thuis, te doen wat we willen. Blijkt uiteindelijk dat de kinderen het niet leuk vinden, of dat iets niet kan, dan stoppen we gewoon. Dat is niet in alle situaties mogelijk, maar dan proberen we het Sam uit te leggen en gaan we daarna iets doen wat hij wel leuk vindt.

Wilbert: Je past de reizen wel aan, maar we proberen altijd om het zo avontuurlijk mogelijk te houden. Sam was 7 weken oud toen wij naar Curaçao gingen. Het was een strandvakantie, maar we hebben wel met zijn drieën de Christoffelberg beklommen, met Sam in de draagzak. Als ik alles opnieuw mocht doen, dan hadden wij met zijn tweetjes wel andere reizen gemaakt. Dan waren we denk ik eerder naar Nepal, Tibet, Filipijnen of andere voor kinderen minder toegankelijke landen geweest. Onze reis naar Costa Rica en Miami hadden wij bijvoorbeeld ook makkelijk met de kinderen kunnen maken. Nu vind ik dat we toch wel wat beperkter zijn in de keuze voor bestemmingen.

REIZEN MET KINDEREN VERGT VOORBEREIDING. HOE PAKKEN JULLIE DIT AAN?

 

Wilbert: In eerste instantie kijken we naar de vaccinatieadviezen. We willen de kinderen zo min mogelijk blootstellen aan pillen, zoals malariatabletten. Wel laten we ze inenten, maar het liefst ook zo min mogelijk. We zoeken altijd een combinatie van ontspanning en actief. Bij een lange vakantie boeken we nette, maar geen luxe accommodaties en na een paar dagen verblijven we graag op een plek met een buitenzwembad voor de kinderen.

Marloes: Daarnaast kijken we naar het aantal overstappen bij een vlucht en de tijd die we hebben. We willen best een overstap maken, maar hebben gemerkt bij onze reis naar de Seychellen dat een korte overstaptijd soms lastig kan zijn met kinderen. Hoewel Sam het fantastisch vond dat hij in de draagzak zat en we over het vliegveld moesten rennen, was het zeker niet ideaal. Ook plannen we onze vakantie niet meer helemaal vol met activiteiten en is er af en toe een rustdag nodig.

LEVERT HET OOK WEL EENS LASTIGE SITUATIES OP?

Wilbert: In Maleisië hebben we door overstromingen 3 dagen vastgezeten in de jungle. We zijn toen door de lokale bevolking opgevangen in oude scholen, waar we ook een nacht buiten op een pleintje op een oude kerkbank hebben doorgebracht. Sam was de enige die volgens mij nog een redelijke nachtrust had. Voor andere mensen zou dit denk ik een hele lastige situatie zijn, maar ik vond het juist wel gaaf. Even helemaal back to basics; we hadden schone kleren, luiers en eten en drinken voor Sam. Hij had het op zich gewoon goed. En als toetje kregen we nog een helikopterevacuatie en konden wij onze geplande reis voortzetten.

KRIJGEN DE KINDEREN AL ECHT WAT MEE VAN DIE GROTE AVONTUREN?

Marloes: Ik denk dat de Seychellen, toen was Sam 2,5 jaar, de eerste vakantie is waar hij zich dingen van herinnert. Weer terug in Nederland vond hij het helemaal geweldig dat hij een schildpad blaadjes had gevoerd en hij kon er alles over vertellen. En elke keer als wij de draagrugzak tevoorschijn halen, dan zie je al een lach op zijn gezicht. Alsof hij weet dat we weer op reis gaan.

Wilbert: Dat geldt niet voor alle reizen, soms was hij gewoon te jong om het te onthouden. Zo is hij helemaal weg van brandweer- en politieauto’s, maar weet hij niet meer dat hij al eens in een (brandweer)helikopter heeft gevlogen.

EN DE BAGAGE?

Wilbert: Op de verre vakanties nemen we enkel mee wat we in één keer kunnen tillen, dus ben je beperkt in wat je mee kan nemen. Er gaan altijd twee backpacks, een handbagekoffer en twee rugzakken mee als we met het vliegtuig reizen. In één backpack zit onze eigen kleding en onze toiletartikelen. In de andere backpack doen we de spullen voor de kinderen; opvouwbare reiswieg, speelgoed, voeding (evt. melkpoeder), luiers, lotiondoekjes, zwemkleding en toiletartikelen. In onze handbagagekoffer zitten kleren voor de kinderen, voeding, EHBO-setje, tablet, fototoestel, opladers en batterijen.

Marloes: In onze handbagage hebben we ook altijd voldoende eten, drinken en speelgoed mee. Met een baby kan je altijd een thermoskan en koud water meenemen waardoor je overal een flesje kan klaarmaken zonder afhankelijk te zijn van anderen. Ondanks dat we weinig mee proberen te nemen, is het soms toch nog een heel gesjouw met twee kinderen erbij. Ik merk wel dat mensen vaak even helpen, bijvoorbeeld wanneer je de trein uit moet stappen.

WAT GAAT ER ALTIJD MEE IN JULLIE TOILETTAS? 

Nu we kinderen hebben nemen we ook altijd een thermometer mee, paracetamol voor kinderen, vaseline, watjes, lotiondoekjes, ORS, kindertandpasta en voldoende pleisters. Als de bestemming erom vraagt nemen we ook anti-insect voor kinderen en prikweg mee. Daarnaast de standaard dingen zoals zonnebrandcrème en aftersun.

NOG TIPS VOOR AVONTUURLIJKE OUDERS IN SPÉ?

Wilbert: Stop in je handbagage de meeste spullen van je kinderen. Mocht je ruimbagage kwijtraken, dan heb je in ieder geval het belangrijkste bij je. Wat ons verder erg helpt is dat we Sam vooraf vertellen wat we de komende dag gaan doen. We geven hem dan vaak een keuze. In Napels vroegen we hem bijvoorbeeld of hij een kasteel wilde bezoeken of een vulkaan. Dax vindt voorlopig alles wel prima, zolang hij maar in de draagzak kan, zijn eten krijgt en zijn luiers op tijd verschoond worden.

Marloes: Op vakantie doen we soms ook dingen die Sam misschien niet zo leuk vindt, maar door hier een verhaal bij te vertellen merk je dat hij het toch leuk gaat vinden. Tijdens een wandeltocht op de Seychellen kon Sam heel lang naar een groep mieren kijken die over het pad liep. Door hier aandacht aan te geven, ging hij ook weer makkelijk mee bij de rest van de wandeling. Daarnaast maken de meest simpele spelletjes lange reizen of wandelingen leuk. We spelen bijvoorbeeld “ik zie ik zie wat jij niet ziet”. Sam krijgt hiermee veel aandacht van ons en als hij tevreden is, is het reizen ook ontspannen.