Met een droom voor ogen en een koffer vol klamboes stapte de 27-jarige Diana Huntjens in augustus op het vliegtuig naar Afrika. In het door Malaria geplaagde Ghana zette ze zich als vrijwilliger in bij een malaria screening- en preventieproject. Wij leerden haar kennen toen ze op het kantoor van Care Plus enthousiast vertelde over haar plannen. In de vorm van een grote doos geïmpregneerde klamboes moedigden we haar aan en na twee intensieve weken in Ghana spraken we haar opnieuw over haar ervaringen.

40% POSITIEF

Een hele ervaring, want het waren twee heftige en intensieve weken. “We hebben een hele hoop mensen kunnen screenen, maar lang niet iedereen is aan de beurt geweest. Op een gegeven moment moesten we mensen wegsturen. Dat is absoluut niet leuk, maar het gaat niet anders. Van de mensen die we getest hebben op malaria was 40% positief, waaronder vooral kinderen. Een veel te hoog aantal.”

“De eerste screening vond plaats in het dorpje Oshieye: onder een paar bomen midden in de gemeenschap. Tafels en stoelen namen we zelf mee en via een luidspreker werden de bewoners op de hoogte gebracht van de screening. De tweede screening vond plaats in een kerkje in de sloppenwijk Agbogbloshie. We zijn begonnen met een presentatie over de preventie van malaria en het gebruik van muskietennetten. Het begin was een complete chaos, overal liepen mensen en er was geen structuur. Later ging dit gelukkig beter. We registreerden iedereen en op een formulier werd hun naam, leeftijd en geslacht ingevuld. Wat opviel was dat veel mensen hun leeftijd niet wisten, ze gokten maar wat. Vervolgens werden bloeddruk, temperatuur en gewicht gemeten en werd de ‘patiënt’ doorgestuurd naar de arts, die bepaalde of een malaria test noodzakelijk was of niet. Afhankelijk van de uitslag kregen ze medicijnen mee. Ontwormingstabletten en multivitaminen waren voor iedereen, overige medicijnen natuurlijk alleen voor mensen die ze nodig hadden.”

HET DAGELIJKSE LEVEN ALS VRIJWILLIGER

Gedurende die twee weken verbleef ze in een vrijwilligershuis in een van de armste regio’s van Ghana. “Ik moet toegeven dat het wel even wennen was. De douche bestond uit een emmer met koud water. Er was een douchekop maar de waterdruk was niet hoog genoeg om de shampoo uit je haar te spoelen. Het toilet mocht alleen doorgespoeld worden ‘als het moest’, om water te besparen. Het water dat uit de kraan kwam was alleen geschikt om je handen mee te wassen. Drinkwater noemden ze ‘pure water’ en zat in kleine zakjes van 0,5L, waarmee je bijvoorbeeld ook je tanden moest poetsen. Na het ontbijt hadden we elke werkdag om 9 uur een meeting waarin we alle plannen bespraken.”

“De eerste week van mijn verblijf bestond met name uit het plannen van de screeningen, inkopen doen in Accra en een bezoek brengen aan de gemeenschap. In de weekenden was ik vrij. Zo ben ik het eerste weekend met 6 andere vrijwilligers naar Cape Coast geweest. Een hele mooie plaats waar ook veel backpackers komen en een groot contrast met het Ghana waarmee ik als vrijwilliger heb kennisgemaakt.”

VOORLICHTING IS NOODZAKELIJK

“Malaria is en blijft een groot probleem in Ghana. Als je kijkt naar de leefomstandigheden van mensen is het niet raar dat ze malaria hebben of krijgen. Door het klimaat zijn er veel muggen en mensen hebben geen geld om zich goed te beschermen. Ook is het zo dat mensen niet begrijpen wat malaria is en hoe ze het krijgen. Sommige ouders begrijpen bijvoorbeeld niet dat hun kinderen elke nacht onder een muskietennet moet slapen om ze te beschermen tegen malaria. Meer voorlichting is echt noodzakelijk.”

En hoe zit dat dan als vrijwilliger in een gebied met zo’nhoog risico op malaria? Diana: “Zelf heb ik me wel veilig gevoeld. Ik had me goed voorbereid op mijn reis en ik was op de hoogte van de risico’s. Ik slikte malariatabletten Malarone en ik wist dat ik goede producten bij me had. Met de insectenspray van Care Plus heb ik zelfs geen enkele muggenbeet gehad.”

KLAMBOES UITDELEN

Om het project nog extra te steunen zamelde Diana bij familie, vrienden en collega’s 715 euro in. Daarmee konden beide malaria screenings worden bekostigd, inclusief inhuur van lokale artsen en verpleegkundigen. Daarnaast benaderde ze in Nederland bedrijven voor sponsoring. Care Plus doneerde daarop 26 klamboes met duurzame Durallin impregnatietechnologie die voorkomt dat muggen op het net landen of erdoorheen steken. Een klein hulpmiddel dat een groot verschil kan maken in landen als Ghana.

Ze deelde ze ter plekke uit aan inwoners: “Natuurlijk waren ze erg blij, maar je zag ook aan hun gezicht dat ze niet zo goed wisten wat ze ermee moesten. Ook hier is voorlichting weer ontzettend belangrijk. We hebben flyers gemaakt met instructies om de netten op te hangen, hoe ze ze moeten wassen en eventueel moeten repareren. Ook zal de organisatie bij de mensen thuis langsgaan om te controleren of de netten goed gebruikt worden. VWA wil natuurlijk precies weten wie welke netten wanneer heeft ontvangen omdat de netten na 3 jaar weer opnieuw behandeld moeten worden.

DINGEN DIE JE LIEVER NIET ZIET

“De reis was een geweldige ervaring, maar je ziet ook dingen die je liever niet had willen zien. Na de Malaria screening in Agbogbloshie zijn we naar een soort kinderopvang gegaan om enkele netten uit te delen aan de inwoners. De omstandigheden waren zo triest. Kinderen lagen gewoon op de grond te slapen. Op dat moment word je even heel stil.”

DWEILEN MET DE KRAAN OPEN?

Wat voor impact heeft de reis op haar gehad? “Ik ben van mening dat zo’n ervaring je een beter persoon maakt. Je waardeert de dingen die je thuis hebt zoveel meer. De kleine dingen, waar we helemaal niet bij stilstaan. Wat veel indruk op mij gemaakt heeft is hoe positief de bevolking ingesteld is. Iedereen is zo vriendelijk en behulpzaam. In welke omstandigheden ze ook leven, er wordt altijd naar je gelachen en gezwaaid. Ongelofelijk! Ik denk dat we veel goede dingen hebben kunnen doen voor de lokale bevolking maar malaria is en blijft een groot probleem als mensen niet beschermd worden tegen muggen. Om eerlijk te zijn voelt het nu als ‘dweilen met de kraan open’. Maar ik ben van mening dat je ergens moet beginnen. Ik hoop dat dit in de toekomst veranderd.”